Çok uzun zaman oldu buralara uğramayalı değişen çok bir şey yok aslında sadece daha çok sevmek var.
Şu sıralar sevdiğim adam fena halde karnımı ağrıtıyor, biliyorum o mükemmel değil;hiç kimse gibi... ama yine de onu beynimde mükemmelleştirip sevebiliyorum.Onu beynimde mükemmelleştirmeden de sevebilir miydim asıl konu bu aslında! ben onu yine severdim sonuç olarak mükemmelleştirdiğim adamı değil ben o'nu seviyorum.
Hayatta hiçbir şeyin mükemmel olmadığını gördükçe o daha mükemmel geliyor bana mükemmellikten kastım: iyi,anlayışlı,düşünceli,her daim güvenilir,duyguları olan bir adam aslında ve bu özellikler kimse de yokken bu özellikler bir adamda nasıl birleştirilmiş çok merak ediyorum.
Onu seviyorum diye milyonlarca kez yazabilirim;belki bir başkası da yazar ama önemli olan o değil onun 'seviyorum' kelimesine layık biri olması.
Bazen öyle hüzün dolu bakıyor ki o an martıların çığlıklarını duyuyorum kulağımda bazen öyle güzel gülüyor ki sanki cenneti gülüşüne saklamış Allah diye düşünüyorum.
Duruşu bile diğerlerinden farklı tüm sırtındaki yüke rağmen sapa sağlam ayakta duran 'durmaya çalışan' bi adam o.
Onu seviyorum çünkü ona herkesten çok güveniyorum.
Onu seviyorum çünkü o duygu denilen hissiyatı en derinde yaşayan bir adam.
Onu seviyorum çünkü gördüğüm an ellerimi buz kestiren tek varlık.
Yaşanılan olaylar ona hep acı verdi o hiç mutlu olmayı bilemedi belki o yüzdendi tek hayalinin mutlu olmak olması. Onu mutlu etmek isterdim.Onun nasıl önemli biri olduğunu anlatmak isterdim.Ona O'nu anlatmak isterdim.
Geçmişi silmeyecek olan bir adam var karşımda çektiği acıları tek tek satırlayan bir adam...
Geçmişi geçmişte bir mazi olarak hatırlamasını sağlayabilir miydim?
Gelecekte güzel şeyler olsun istiyorum mesela ona sarılmak gibi kaburgalarımızı birleştirip doyasıya can alıcı bi şekilde sarılmak gibi.
Onor Bumbum dokun şarkısında ''hareket etmeye gerek yok, ne olur biraz sarılalım mı?'' diyor ve nasıl haklı bir konuya değiniyor.insanlar sevişmek üzerine aşkını koyuyor oysa en büyük sevişmek sarılmak değil mi? İnsanların sevgiyi bel altında araması çok acımasız bence sevgiye saygısızlık bir kere.
Ben ona sarılırken herşey duruyor sadece o ve ben oluyor ve her insanda keşke böyle olsaydı.
O zaman sevgi daha gerçek daha samimi olurdu.
Mükemmel sevgi kavramı bay x hayatıma girince dahil oldu onu sevmek mükemmeldi ve insana mükemmel bi güç veriyordu.Ruhunu bilmek ve doyasıya yaşamakta burada başlıyordu esas.
O hep yüreğimde olucak.
Ve gün geçtikçe onu özlemek bile daha mükemmelleşiyor.
