Sanki yıllar oldu yazmayalı. Bu gece ürktüm yazmak isteyince.. Yine içimde o sarı sonbahar günleri var. Her şeyden kaçmak istediğim ama sadece yerimde saydığım o aciz günlerim.
Nefes alamıyorum. Tıkanıyorum. Sesim çıkmıyor. Öylece bakıyorum, boynumu büküyorum hayata.
Şükretmeye çalışıyorum Allahım sen sabrı verensin diye. Sonra yetinmeye çalışıyorum. çalışıyorum.
Baba; sen gittin gideli hayatımda bi düzene giremedim. Her günüm başka geçti. Çok özledim seni..
Seni ve o güzel bedenini, nur yüzünü. Sen gittikten sonra sokaktaki çimenlerden bi farkım kalmadı aslında.
Pis ayaklarıyla üstümden geçtiler. Çiğnediler beni. Sen gittin ya bedenim kaldı benim. Affet sana layık olamıyorum ben. Olmaya çalışıyorum ama hep boş baba.
Senin kadar sabırlı, inançlı olmak istiyorum baba.
Seni hak eden bi evlat olmak istiyorum.
Beni hep sev babacığım...