Umut etmek...
hayallerinin her daim yaşaması bence,her acıdan başka bir mutluluk payı çıkarmak belkide O kadar çeşitli umut var ki belki evrensel bir dildir.
Bu aralar o kadar karmaşığım ki kelimelerim bile karışıyor cümlenin nesnesini öznesini yüklemini doğru yerlere koyamıyorum ruh halimde öyle işte...her sabah güne merhaba diye uyanan ben artık merhaba diyemiyorum güne belki demek istemiyorum bilemiyorum.Günesin doğuşu hep bir umut kaynagı olurken hayatımda artık gece ayın çıkması umut kaynağım oluyor belki geceyi gerçekten seviyorum yalnızlığın içine çöktüğü o karanlık geceler...
Kendinle yapayalnız kalıyorsun ya, anlıyorsun düşünüyorsun herşeyi en ince ayrıntısına kadar belki bi meltem esiyo göz yaşını silmek için geceden saklayamıyorsun göz yaşını belki etrafındaki hiç kimse görmüyor ama o görüyor.Çünkü bir tek gece görüyo mutluluklarını kinini nefretini herkese olan kırgınlığını, belkide tek dert ortağımız gecedir kim bilir?
içim karanlık içim aydınlık içim içimi yesede bu böyle can sıkıntımı artık kendimle oynayarak kurtuluyorum şu sıralar kafamda mavi saçımla bıyık yapıyorum salakça gülmeme neden oluyo şimdi bide geçici dövme yaptırıcam oraya da seni kazıtıcam .Her ne kadar ben senin umrunda olmasamda sen benim umrumdasın hatta umrumunda ötesindesin.Dün D&R'ye girdim gene her zaman ki yerimi aldım bi roman gördüm ''küçük aptalın büyük dünyası'' diye ne güzel bir kitap adıdır o küçük salak elifin büyük dünyası tam bana laik aldım elime inceledim esrarengiz yazarı bi online blog yazarı ooo demek oda benden(bizden) kitabı alıcaktım ama çok pahalıydı 200 sayfaya değmez dedim bıraktım elimden sonra 3. reyondaki kitaplara yöneldim kişisel gelişim bölümü en çok sevdiğimden,kitabın adı ''ya bir yol bul ya bir yol aç ya da yoldan çekil''diye bir kitap elime alır almaz sen geldin yine aklıma ya bana bir yol bulucaktın ya bir yol açıcaktın yada yolumdan çekilicektin aldım yine reyona düzgünce yerleştirdim kitabı etrafıma bakındım herkesin yanında biri vardı dostu sevgilisi kardeşi kuzeni birileri vardı gıcık gıcık baktım onlara belki kıskandım bilmiyorum bir çift gözüme ilişti el ele tutmuşlar pop/rock cdlerini dolaşıyorlardı dikkatle çifti izledim çok mutlulardı biraz yaklaştım yanlarına konuşmalarına kulak misafiri oldum çocuk elindeki özlem tekinin yeni cdsini almış kıza şarkı mırıldanıyordu kızda gözlerine bakarak eşlik ediyodu kıskandım gerçekten kıskandım bende onun gözlerine bakarak minik yüreğine şarkısını mırıldanmak istiyorum onları öyle görünce hemen çıktım dükkandan sonra kendimede kızdım niye kıskandın diye sokakta yine herkes el ele dedim bunlar benim karşıma bilerek mi çıkıyo herkesin gözünün içi gülüyo benimse gözümün feri sönmüş yürüdüm istiklalde avanakça bir umut tünele indim dedim belki belki onu görürüm diye ama yoktu dahada kötü oldum işte o zaman hani başında dedim ya yazının umut etmek diye umudum kalmamıştı benim o anda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder