Yıllar boyunca tek bir neden için çalıştım.Sadece üniversite olsun diye hayatımdan hayat verdim tüm ugraslarım boşa gitmedi neyse ki...
Şimdi tüm kurulmuş düzeni mi nasıl olurda yerle bir edicem ben,kocaman bir ailede yetişen ben tek kalıcam kimsesiz.Ablamlarla atışmalarımızı,abimle olan şakalaşmalarımızı,annemin sürekli konuşmasını,hacannem ve hacıbabamın sürekli aynı şeyi tekrarlamasını hatta hacıbabamın severken sırtıma vurup vurup cigerlerimi agzımda çıkartmasını,şukocumun elif bulasıkları kaldır demesini,serranın eliiiiiiff hadiii şunu yapaluım ellllliifffffff yaaeeee demesini,sanırım amcamın emirlerini bile özlicem.Eve gittiğimde tatilde bi olay anlatılıcvak ve ben o olaydan habversiz olucam millet o anı hatırlayıp krize girerken bende bi hönq havası olucak biliyorum.Artık yabancımı olucam evime herkes geldiğimde misafir gibi mi davranıcak bana offf kötüyüm hemde kötü bir yanım deli gibi seviniyo tek elif fikrine bir yanım eliff ne yapıcaksın sen ailensiz diyo çok karmaşıgım ben şimdi o kadar saydım peki can ne olucak onu ne yapıcam ona saatlerce uzak bir yerden sevicem sevmeye devam edicem ya o beni sevmeklten vaz geçerse minicikte olsa seviyo o beni neyse ki ankaraya yakın kırıkkale hemen giderim ona sarılırım ilacımı alırım.of bilemiyorum ne yapıcam deniz bile yok ben 18 yıllık hayatımda hep denizleydim deniz benim için sonsuzluktu şimdi kel dağlara bakmak kahredicek bunu biliyorum bostancı üsküdar karaköyy beşiktaş ortaköy çengelköy hasköy halıdere sahillerini ve o sahillerde olan tüm muhabbetlerimizi özlicem sana çok küfür ettim istanbul beni affet!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder