Evde sensiz yattığım 365. gün

Tam bir yıl önceydi biliyorsun.
Seni aldılar bi sedyeye yatırdılar götürdüler.
Bilmiyordum o gününden sonra her günüm acıyla geçeceğini.
Sen orada öylece tepkisiz yatarken benimde ruhum tepkisizleşti.
Antidepresyanlar yetmemeye başladı belli bi süre sonra
Ama ben hep UMUT ettim.
Eve döneceğine adım gibi emindim oysa ki...
Sen gelmedin baba
Gelemedin.
İşte tamda bugündü sensizliğin adını koyduğum gün.
Allah'a en içten yalvardığım gün bugündü ''onu benden alma''
Diyorum ya sen gelemedin.
Gözlerim şişikti yastığa kafamı koyduğum an
Sürekli gözümün önünden geçen acı dolu filmler
Baba
Bugündü sensizliği yaşamaya başladığım gün
Bugündü o yıllarca düşünmeye bile korktuğum gün
İşte koca bir yıl bitti sen evden ayrılalı
Sen görünmez oldun
Ruhum çizildi boydan boya
Ağladım.
Yetmedi.
Bağırdım.
Sesim duyulmadı.
Sen tam bugün nefes alıyordun baba
Bi makineye bağlı olsan da nefes alıyordun.
Ben seni asıl bugün kaybettim baba
Geçen yıl bugün!
17
.
03
.
2012

Saat öğlen on iki buçuğu gösteriyordu
Sen evden gittin
ve dönemedin.

Baba ben şimdi dibi olmayan bi kuyudayım
Üzülme bana
Yaptığım hatalardan dolayı
N'olur kızma

Sen benim dünyamdın.
Dünyamsın.
ve sen ben nefes aldığım son ana kadar aklımda,kalbimde olucaksın.
ve bir gün nefesim tükenecek işte o gün sen beni karşılayacaksın o gülen yüzünle
''Ooo Elif hoşgeldin ya'' diyeceksin ve sırtıma kocaman kocaman vurucaksın.
Biliyorum.
Somut olarak evde olmadığın 365. gece baba.
Bil istedim.
seni
ne
çok
özlediğimi
bil
istedim.
Seni çok seviyorum baba.