‘Aramızda yaşanacak yarım kalan bir şeyler var…’ bile diyemiyorum…Bizim aramızda yarım kalan hiçbir şey olmadı,olmaz ki….Çünkü aramızda bir şey başlamadı bile…
Üzgün müyüm?...Delicesine…Peki ya kırgın?...Hayır,artık değil…Kırgın kalmamayı,delicesine üzgünken bile tebessüm edebilmeyi öğrendim artık.Sayende oldu…
Sayenden büyüdüm…Yaşlandım sayende…Senin deyiminle söyleyeyim ya da ben sayende ‘olgunlaştım’…
Artık eski ‘küçüğün’ yok,tükettim onu içimde…İçime akıttığım göz yaşlarımla boğdum bazı günler…Bazı günler kulaklarımda çınlayan sesinle çıldırttım zavallıyı…Kimi zaman kalbinin acıyan yerine,kanayan yerine bir çizik de ben attım o ‘küçüğün’ ün ve dayanamadı bu ıstıraba…Kurtulmak için öldü…Acı çekmekten bıktığı,tükendiği için öldü…Ben öldürdüm onu…Hem cezam da yok…Birini öldürdüm ama cezası yok ne güzel…En masum katilim sayende…
Şimdi bana ağlarken eşlik eden göz yaşlarım yok! ‘Küçüğün’ giderken onları da götürdü yanında…beni delirten o masum yüzün,o tatlı tebessümün yok hayallerimde,rüyalarımda onları da aldı yanına…Artık sesin çınlamıyor kulaklarımda o da gitti onunla…Artık daha yalnızım,daha bitkinim eskisinden…Zor oldu ‘küçüğün’ e veda etmek…En az sana veda etmek kadar zor oldu!Ama oldu…!!!
Ben yine severim elbet,yine yaşarım aşkı ölümüne…Dilerim sen de mutlu ol aşkınla…
‘‘HER TERK EDİŞ,BİR VAZGEÇİŞTİR…!’’
Beni senden vazgeçiren,beni sana terk ettiren SEN…Aşkından sakın vazgeçme!Onu sakın terk etme!
-alıntı-
ne güzel yazmış,yazan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder