Seni hiç unutmayacağım 2012

Yaklaşık 22 saat sonra yeni bir yıla giricez. 

Acı dolu bir yılı arkamda bırakma umuduyla giricem yeni yıla...

her zaman denilen şu tertemiz sayfadan bahsetmiyorum benim temiz sayfalarım 18 Mart günü bitmeye başladı ve 21 Martta son kalan temiz sayfamdan uçurtma yapıp babamla sonsuzluğa doğru uğurladım...

İlk başta: bizi -BENİ-  yetim gibi bırakıp gittiği için kızdım ona! ''Neden şimdi baba'' diye ağladım.

İlk günler kabullenemedim (gerçi hala kabullenmiş değilim ya) böyle bir şey olamazdı sen daha benim mezuniyetimi görücektin hatta ilk maaşımla alacağım pastadan koca bir dilim yiyecektin öyle konuşmuştuk hani!

Sonra evlenicektim, belki çocuğum olucaktı ve onu ilk sen alıcaktın kucağına o kocaman sevginden aşılıyacaktın ona. şefkatin en büyüğünü ona sen vericektin!

Olmadı, nefesin yetmedi bunları yapmaya...

Zaman geçti baba, sonra ben senin gökten beni izlediğini hissettim hatta bazen yanı başımda durduğunu...

Kendimi inandırdım görmeden de insanın ÇOK sevebileceğine.

dokunmadan, öpmeden, sarılmadan, konuşmadan da sevilebileceğini sen gittikten sonra daha iyi anladım.

Sen gittikten sonra elimde bi kaç gömlekten başka bir şeyim kalmadı. Sen kokan üç beş gömlek sadece...

He birde resim çerçevelerim var içinde kocaman gülücüklerin var.

Kızma ama bazen onlarla konuşuyorum ben. 

Sonra anılar var; o gülüşlerimiz, üzüntülerimiz, sıkıntılarımız hepsi mıh gibi aklımda...

2012 bizim yılımız değildi be baba.

Bundan sonra gelecek hiç bir yıl senle geçen yılların yerini tutmayacak biliyorsun.

Şimdi 2012 yılının son saatleri ve benim arkasından el sallayacak gücüm bile yok.

Benden seni aldı 2012.

İnsanlığın kıyameti 2012'de kopmadı belki ama benim kıyametim 2012'de koptu.

Seni hiç unutmayacağım 2012.

mutlu yıllar bulut adam

91. yılın kutlu olsun bulut adam. Bu sana ilk mektubum değil aslında bu sana yazdığım ikinci mektup.

Bundan doksan bir yıl öncesine gitmek isterdim. Senin doğumunu, çocukluğunu,delikanlılığını görmek isterdim. Sen benim oğlum,babam,arkadaşım,kardeşim,sevgilimdin kısaca sen benim herşeyimdin. 

Bana sadece sevmeyi öğretende sendin şevkati de...

Geçen yıl tamda bugün iyi ki doğdun çığlıklarımızın içinde parlayan gülümsemen hala dün gibi aklımda...

Utangaç bir çocuk gibi yanakların kızarmıştı öpmüştüm yanaklarını, sakalını öperken iyi ki varsın demiştim. Evet bunlar benim dün gibi aklımda. Bana kocaman sarılışın sende iyi ki varsın demen hep aklımda...

Bilmiyorduk bu doğum gününün bi sonun başlangıcı olduğunu.

Sen görünmez olduktan sonra çok şey değişti sende biliyorsun.

Değişmeyen tek şey sana olan büyük sevgimiz oldu. Değişemeyecek olan tek şey...

Tekrar iyi ki doğdun BABA!

Uçurumun kenarında durduğumu yeni anladım. Bir adımım hayat bir adımım ölüm,yan yana iki zıt kutup. 

Biliyorum o adımları atmak zor bu yüzden duruyorum durduğum yerde.Belki de korkuyorumdur.

Hayatla ölüm arasındaki o ince çizgide duruyorum,tutunuyorum. Tutunmaya çalışıyorum.

Ama bir gün sen geliceksin biliyorum.

Gelip o adımı sen bana attıracaksın. ya çekiceksin yada iticeksin. Ama bunu sen yapıcaksın.

Uçurumdan yuvarlanırken bile pişman olmayacağım ben...

Senin benim için verilmiş olan o kararın, benim için hiçbir zaman pişmanlık olmayacak.

İsteğin emir olucak.

İşte bekliyorum ben sen gel diye.

Gel ve yaşantımdaki o önemli adımı attır diye...