Uçurumun kenarında durduğumu yeni anladım. Bir adımım hayat bir adımım ölüm,yan yana iki zıt kutup. 

Biliyorum o adımları atmak zor bu yüzden duruyorum durduğum yerde.Belki de korkuyorumdur.

Hayatla ölüm arasındaki o ince çizgide duruyorum,tutunuyorum. Tutunmaya çalışıyorum.

Ama bir gün sen geliceksin biliyorum.

Gelip o adımı sen bana attıracaksın. ya çekiceksin yada iticeksin. Ama bunu sen yapıcaksın.

Uçurumdan yuvarlanırken bile pişman olmayacağım ben...

Senin benim için verilmiş olan o kararın, benim için hiçbir zaman pişmanlık olmayacak.

İsteğin emir olucak.

İşte bekliyorum ben sen gel diye.

Gel ve yaşantımdaki o önemli adımı attır diye...