Oysa ben bugün çok güzel şeyler yazmayı planlıyordum ama hiçbir kelime duygularıma tercuman olamadı 'yazdım-sildim','yazdım-sildim' ve böyle sürüp gitti.
Bazen duyguları anlatmak öyle zormuş ki bunu bundan neredeyse 1 ay önce anladım.
Planlanan cümleler,planlanan tripler hatta planlanan PLANlar.
Sevgide plan işe yaramıyormuş anladım.
Adını duyduğun an dünya duruyormuş,nefes alıp-vermeyi bile unutuyormuşsun.
Sonra o hiç değişmeyen soru geliyormuş -Nerede?
Cevabı alır almaz bir çita kadar hızlı koşuyormuşsun.
Görür görmez kalbin atmayı bırakıp bi süreliğine duruyormuş.
Bir an önce sarılıp ona doymak istiyormuşsun hemde yaşanan HERŞEYİ arkada bırakarak.
Bir daha beni bırakma dercesine yalvaran gözlerle sarılıp gözlerinin içine bakıyormuşsun.
Sonra iyi ki buradasın diyormuşsun içinden ama o bunu anlayıp o da içinden sende iyi ki buradasın diyormuş.
Diğerlerinden farklı olduğunu onu en anlamlı yerinden vurduğun zaman anlıyormuş.''evet o farklı beni iyi tanıyıp iyi analiz etmiş ruhumu hissetmiş'' diyor içinden,sende o sözleri duyup gülümsüyormuşsun.
Sürekli sarılıp belki en masum duyguları 'kalpten kalbe naklediyormuşuzdur BİZ' kim bilir?
Belki seni en savunmasız yerinden öpüyordur senin bedenin onun kolları arasında eriyorken ilk önce şaka mı gerçek mi anlamıyormuşsun sonra kalbin onun kalbine öyle sert vurmaya başlıyormuş ki O bile hissediyormuş bunu...
Sonra ayrılıyormuşsunuz muhabbet edip hal hatır sorma faslı başlıyormuş aslında o daha da alengirli
Nasılsın derken aslında hep iyiyim cevabını beklersiniz ya bu kez öyle olmuyor bu sefer sen nasılsan ben öyleyim diye bir durum sarıyor beynini.
Herşey geçiyor kısa zaman sana hem yıllar gibi gelip hemde salise kadar hızlı geçebiliyormuş anlamıyorsun da üstelik.
Ondan ayrılırken hoşçakal derken içinde ki o burukluk hiçbir şeyde yokmuş.Gİtmemeizin verme demek istiyormuş insan ayaklarım şuan kırılsa da azıcık daha yanında kalsam diye düşünüyormuş.
Sözlerde de en zoru kendine iyi bakın karşılığı olarak sende kelimesiymiş ondan uzakta ona hoşçakal derken nasıl kendine iyi bakabilirsin ki?
Artık herşey söylenmiştir herşey yaşanmıştır onun yanından;senin en değerli yerinden ayrılmışsındır.İlk önce sersemleşirsin ne olduğunu anlayamazsın kendini güvende hissedemezsin onun kollarından çıkıp gittiğinde yüzme bilmeyen birinin denize düşüp o simidinin elinden kayıp gitmesi gibi ama alışırsın 'onun seni sarıp sarmaladığı anları başa sarar sarar izlersin beyninde artık hiçbir içki seni sarhoş edemez şuursuzca dans edersin içindeki kelebekler bahar olmuşcasına birden kozalarından çıkar etrafında onlar da dans ederler.
Belki o da seni uzaktan izler senin mutlu olmandaki payı onuda bi nebze mutlu eder.
Biz birbirimizi belki farklı seviyoruzdur ama BİZ birbirimizi çok seviyoruz her nasıl olursa olsun önemli olan bizim birbirimizi sevmemiz.
Uzun zamandır en çok hoşuma giden cümle 'bizim birbirimizi sevmemiz' cümlesi oldu.
Biz bile bize öyle çok yakıştı ki...
İyi ki varsın.
İyi ki varız.
''Varlığındı varlığımı mutlu eden''
Şimdi bütün içkiler sensin...
