Ve ben 18 Marttan bu yana hep bi resim çerçevesine bakarak ağladım.
20 Marttan sonrada o resim çerçevesi ile konuşmaya başladım.
O anlıyordu beni.
O tanıyordu.
O beni yargılamıyordu sadece çok seviyordu.
O gitti geriye ne sevgi kaldı ne de güven...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder